پیام خوزستان - ایسنا / یکی از مشکلات آلودگی میکروپلاستیک این است که ذرات پلاستیک ممکن است به قدری کوچک باشند که ما حتی نفهمیم آنها در آب وجود دارند اما اکنون یک نوع جدید از باکتری مهندسی‌شده می‌تواند به پیدا کردن آنها کمک کند. این باکتری باعث می‌شود که ذرات میکروپلاستیک، نور سبز از خود ساطع کنند.
براساس تعاریف، میکروپلاستیک‌ها تکه‌های پلاستیکی کوچک‌تر از پنج میلی‌متر قطر هستند. این میکروپلاستیک‌ها در آبراهه‌های سراسر جهان یافت می‌شوند و از منابع متعددی ایجاد می‌شوند. این منابع شامل تکه‌های زباله پلاستیکی شناوری هستند که به قطعات کوچک‌تر خرد می‌شوند؛ محصولاتی مانند خمیردندان که دارای میکروبیدهای پلاستیکی هستند؛ لباس‌های مصنوعی که هنگام شست‌وشو الیاف آزاد می‌کنند؛ و تایرهای خودرو که ذراتی از لاستیک آزاد می‌کنند که راه خود را به مجاری آب باران پیدا می‌کنند.
بازار ![]()
به نقل از نیواطلس، پژوهشگران هنوز در حال تلاش هستند تا بفهمند سلامت مردم چگونه ممکن است تحت تأثیر بلعیدن این ذرات قرار گیرد. با این حال، باکتری‌های مضر اغلب به سمت میکروپلاستیک‌ها کشیده می‌شوند، روی یا اطراف ذرات زندگی می‌کنند و ما قطعا نباید آن میکروب‌ها را بخوریم یا بنوشیم.
در حال حاضر روش‌هایی برای شناسایی ذرات پلاستیکی میکروسکوپی در آب وجود دارد. روش‌هایی مانند طیف‌سنجی رامان یا مادون قرمز از این دست هستند. اما آنها نسبتا زمان‌بر و کاربر-محور هستند. به عبارت دیگر، این روش طوری نیست که به‌طور گسترده و مداوم انجام شود و به همین دلیل باکتری‌های تغییر داده‌شده سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) وارد عمل می‌شوند.
پروفسور سونگ لین چوآ و همکارانش از دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ‌کنگ دو ژن به یک سویه غیرعفونی از این میکروب اضافه کردند. یکی از این ژن‌ها پروتئینی تولید می‌کند که زمانی فعال می‌شود که باکتری‌ها با پلاستیک تماس پیدا کنند، در حالی که ژن دیگر پروتئینی دیگر تولید می‌کند که در پاسخ به اولی به رنگ سبز فلورسانس درمی‌آید.
این کار ظرف سه ساعت انجام می‌شود و روی انواع مختلفی از پلاستیک‌ها کار می‌کند و علاوه بر این، باکتری‌ها تا سه روز در صورتی که در دمای 39 درجه فارنهایت (چهار درجه سانتی‌گراد) نگهداری شوند، زنده می‌مانند.
وقتی این روش روی نمونه‌های آب دریای فیلترشده از سیستم فاضلاب یک شهر آزمایش شد، باکتری‌های مهندسی‌شده توانستند وجود انواع میکروپلاستیک مانند پلی‌آکریل‌آمید، پلی‌کاپرولاکتون و متیل‌سلولز را تشخیص دهند.
چوآ می‌گوید: حسگرهای زیستی ما روشی سریع، مقرون‌به‌صرفه و حساس برای شناسایی میکروپلاستیک‌ها در نمونه‌های محیطی ظرف چند ساعت ارائه می‌دهد. با عمل کردن به‌عنوان یک ابزار غربالگری سریع، می‌تواند تلاش‌های پایش در مقیاس بزرگ را دگرگون کند و به شناسایی نقاط داغ آلودگی برای تحلیل دقیق‌تر کمک کند.