بزرگنمايي:

پیام خوزستان - ورزش 3 /علی قلی‌زاده پس از چند ماه ناکامی، حالا به ستاره درخشانی در ترکیب لخ پوزتان تبدیل شده است.
 همه مفسران و کارشناسانی که لیگ لهستان را دنبال می‌کنند، درباره‌ قلی‌زاده با لحن تمجیدآمیز صحبت می‌کنند. نام او حالا بر سر زبان هواداران لخ پوزنان نیز هست، هرچند آنها مدت زیادی برای دیدن درخشش او صبر کردند.
«شاهزاده پارسی»، «گربه ایرانی»، «گل به سبک یامال»، «علی، پدر قهرمانی»، چنین تیترهایی پس از عملکرد قلی‌زاده در ورشو در رسانه‌ها منتشر شد. این بازیکن ایرانی به‌ تازگی نامزد دریافت جایزه بهترین هافبک فصل این لیگ شده است و چند باشگاه از ایران خواهان جذب او هستند و حتی ممکن است سالانه بیش از یک میلیون دلار درآمد داشته باشد.
با این حال، این هافبک 29 ساله باشگاه لخ فعلاً جایی نمی‌رود چون تا سال 2026 با باشگاه پوزنان قرارداد دارد. او در پایتخت منطقه ویلکوپولسکا احساس خوبی دارد و می‌خواهد فصل را به‌ عنوان قهرمان لهستان به پایان برساند.
نیازی به گفتن نیست که علی قلی‌زاده در حال حاضر در اوج محبوبیتش در لهستان قرار دارد، گرچه تا همین اواخر، مطالب منتشرشده درباره‌اش با این جمله آغاز می‌شد که «خریدی گران‌قیمت که جواب نداد».
پیش از آن‌ که به یکی از مهره‌های کلیدی لخ پوزنان تبدیل شود، 13 ماه بدون گل یا پاس گل را پشت سر گذاشت. نمایش‌هایش بسیار ضعیف بود. نیلس فردریکسن، سرمربی این تیم، ترجیح می‌داد به دانیل هاکانس یا برایان فیابما از تیم دوم رئال سوسیداد فرصت بازی بدهد تا قلی‌زاده.
در دور رفت فصل، چنین جملاتی درباره‌اش نوشته می‌شد: «از تیم جداافتاده، از نظر بدنی آماده نیست، فقط کنار خط می‌ایستد و در حملات لخ مشارکت فعالی ندارد». در سایت وشوو آمده بود: «با این خرید، لخ انگار پا روی کود گاو گذاشته و هنوز هم بویش بلند است.»
ما هم بارها از او انتقاد کردیم. حتی در آخرین بازی فصل گذشته برابر کرونا، هواداران بنری را به نمایش گذاشتند با این نوشته: «قلی‌زاده -بهترین بازیکن کلینیک ریهااسپورت».
قلی‌زاده با مصدومیت زانو به لخ پیوست که باعث شد تا 31 اکتبر 2023 برای انجام اولین بازی‌اش منتظر بماند. او 25 دقیقه در دیدار جام حذفی برابر زاویشا (از دسته سوم) بازی کرد. سپس راهی جام ملت‌های آسیا شد و در آوریل 2024 دوباره دچار مصدومیتی شد که او را تا پایان فصل خانه‌نشین کرد.
نقطه عطف، بازی ماه نوامبر برابر لژیا ورشو بود (5–2) که در آن یک گل زد و یک پاس گل داد. او در مصاحبه‌ای با پژنگلاند اسپورتوی اونت در آوریل گفت: «چه اتفاقی افتاد؟ چرا این جهش ناگهانی؟ راستش… هیچ اتفاق خاصی نیفتاد. من فقط خودم هستم. کار خارق‌العاده‌ای نکردم، همان بازیکنی‌ام که انتظارش را داشتند. دارم وظیفه‌ام را انجام می‌دهم. البته مطمئنم آن بنر هواداران کمی به من انگیزه داد. ولی شکایتی نداشتم. به‌هرحال انتقاداتی بود و من باید نشان بدهم که آنها بی‌اساس‌ هستند و می‌شود روی من حساب کرد.»
قلی‌زاده تحت هدایت نیلس فردریکسن، به‌ خصوص در نیم‌ فصل دوم، جان تازه‌ای گرفت. از ماه مارس به‌ طور منظم در ترکیب اصلی قرار دارد. او در این فصل هشت گل زده و شش پاس گل داده و پنج بار در تیم منتخب هفته قرار گرفته است.
در بازی‌هایی برابر پوشچا و لژیا درخششی خاص داشت اما برابر موتور نیز نمایش بسیار موفقی داشت. نکته جالب این که در آن دیدار در دفاع عملکردی درخشان داشت، در نبردهای فیزیکی پیروز شد و به‌ راحتی توپ را از بازیکنان حریف ربود.
پس از آن بازی نوشتیم: «احتمالاً برخورد فیزیکی تند فان‌هوفن در همان دقایق ابتدایی باعث شد که قلی‌زاده به‌ شدت متمرکز شود چون بعد از آن، بازیکن هلندی اصلاً دیده نشد.»
او پس از بازی با موتور در مصاحبه با پژنگلاند اسپورتوی گفت: «من فقط 29 سالم است و هنوز رویا دارم. اولین رویا قهرمانی در لیگ لهستان با لخ پوزنان است. این هدف من است. همه اطرافیانم می‌گویند کار تمام است، که راکوف قطعاً قهرمان می‌شود اما من مطمئنم هنوز همه‌ چیز تمام نشده است. شش بازی مانده، فقط باید کار خودمان را انجام بدهیم.»
و حالا مشخص شده حق با او بوده است. حالا تنها دو گام تا پایان باقی‌ مانده است و امیدواریم این گام‌ها را با همان لبخندی بردارد که پس از بازی با لژیا بر چهره‌اش نشسته بود.