بزرگنمايي:

پیام خوزستان -  علی‌محمد چهارمحالی با اشاره به شکستگی و فرسودگی سیستم آب و فاضلاب شهری شوشتر و تدوام آبگرفتگی زیرزمین (شوادان) خانه‌های تاریخی این شهرستان گوش‌زد کرد: زنگ خطر تخریب و ریزش خانه‌های تاریخی مدت‌هاست در شهرستان شوشتر به صدا درآمده و اگرچه کارشناسان از مدت‌ها پیش نسبت به وضعیت پیش‌رونده این پدیده هشدار داده‌اند؛ هیچ اقدامی صورت نگرفته و با تداوم این وضعیت بحرانی اکنون در شودان‌ها صدای آژیر قرمز تخریب خانه‌های تاریخی بلند شده است.
  آبی که می‌توانست در اوضاع تنش آبی مردم را سیراب کند حالا ساعت‌شماری شده است که با ماندنش لحظه فروریختن این بنا‌های باارزش را جلو می‌اندازد.
وی با اشاره به تشکیل ستاد بحران برای رسیدگی به این معضل در ماه‌های اخیر گفت: مدیر عمرانی، مدیر کل آبفا شهرستان شوشتر و مدیر اداره میراث فرهنگی استان از وضعیت بحرانی شوادان‌ها بازدید کردند و گزارش‌های مفصلی نیز به آن‌ها ارایه شد، اما تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفت.
چهارمحالی با تاکید بر اینکه برخورد با این معضل نیازمند عزمی ملی است متذکر شد: اگر از کنار این معضلات به سادگی گذر کنیم جبران آن هم به سادگی اتفاق نخواهد افتاد.
وی با اشاره به اینکه کار اساسی برای مقابله با پدیده تخریب خانه‌های تاریخی شوشتر نشده است، تصریح کرد: از ارزش خانه‌های تاریخی که قیمتی برایش متصور نیست که بگذریم موضوع مهم‌تر این است که اگر تخریب صورت بگیرد با توجه به اینکه عرض کوچه‌های اطراف خانه‌های تاریخی دو و نیم تا سه متر است امکان خدمات‌رسانی و نجات مردم زیر آوار وجود نخواهد داشت.
این کارشناس مرمت بنا‌های تاریخی اضافه کرد: اگر برای اصلاح شبکه آب و فاضلاب کاری نکنیم در آینده‌ای نزدیک احتمال می‌رود به یکباره خانه‌های تاریخی‌مان فروبریزد.
چهارمحالی خاطرنشان کرد: به یاد داشته باشیم که میراث فرهنگی و بنا‌های تاریخی هویت و پیشینه هر سرزمینی محسوب می‌شوند. بدین سبب باید با ایجاد دغدغه حفاظت از این آثار و اختصاص بودجه ویژه و تسهیل روند مرمت‌ها ترتیبی اتخاذ شود تا بنا‌های تاریخی از گسل تخریب در امان بمانند. حفاظت از میراث تاریخی مقوله‌ای فرابخشی است و برای ماندگاری و انتقال‌سازی این میراث به نسل آینده نیازمند همکاری و همیاری همه متولیان، مردم و دستگاه‌های ذیربط هستیم.
او با بیان اینکه خانه‌های تاریخی حافظه تاریخی شهر و بخشی از هویت به جای مانده از گذشته شوشتر هستند افزود: خانه‌هایی که در دل‌شان سال‌ها خاطره نقش بسته هر روز که می‌گذرد بیش‌تر از دست‌شان می‌دهیم؛ بنابراین برای گریز از بحران هویت و در آغوش گرفتن معماری انسان‌گرا راهی جز حفظ این بنا‌ها نداریم.