پیام خوزستان - خبرآنلاین / کلینت ایستوود، کارگردان و بازیگر افسانه‌ای سینما، در آستانه 95 سالگی همچنان با نگاهی خلاق و اراده‌ای راسخ، الهام‌بخش نسل جدید فیلم‌سازان است. او به‌جای تکرار گذشته، خواهان حرکت به‌سوی ناشناخته‌هاست.
در دورانی که سینمای جهان از بازسازی‌های پیاپی و مجموعه‌های بی‌پایان انباشته شده، صدای ایستوود همچون ندایی از گذشته‌ای اصیل و الهام‌بخش به گوش می‌رسد.
بازار

این بازیگر که در روز 31 مه (10 خرداد) تولد 95 سالگی‌اش را جشن گرفت در مصاحبه‌ای با رسانه رویترز، با صراحت گفت: «عصر بازسازی‌ها و دنباله‌سازی‌ها است. من فقط سه بار دنباله‌سازی کردم و سال‌ها است علاقه‌ام را به این مسیر از دست داده‌ام. فلسفه‌ من برای زندگی و کار هنری بسیار ساده است، اگر قرار نیست چیزی تازه بسازی، در خانه بمان و کاری نکن.»
ایستوود که جشن تولد خود را کنار دوستان و نزدیکانش جشن می گیرد، تأکید کرد که همچنان در وضعیت جسمی خوبی به‌سر می‌برد و قصد دارد به کار ادامه دهد. آخرین اثر او، درام حقوقی «هیئت‌منصفه شماره 2» سال گذشته در آمریکا اکران شد و هم‌اکنون نیز در مرحله پیش‌تولید پروژه‌ای تازه قرار دارد.
کارنامه هنری کلینت ایستوود آمیزه‌ای درخشان از بازی در فیلم‌های ماندگاری چون «خوب، بد، زشت» و «هری کثیف» است و در مقام کارگردان نیز آثاری چون «نابخشوده» و «دختر میلیون دلاری» را خلق کرده است.
با این همه، او همچنان خود را در حال آموختن می‌بیند، او در این رابطه می‌گوید: «هیچ دلیلی وجود ندارد که انسان با افزایش سن، بهتر نشود. تجربه‌های بیشتری دارم. البته کارگردان‌هایی هم هستند که با بالا رفتن سن، از دست می‌روند، اما من یکی از آن‌ها نیستم. من می‌خواهم هر روز بهتر از دیروز باشم و سن در این رابطه مهم نیست.»
او در این گفت‌وگو از روزگاری یاد کرد که فیلم‌نامه‌هایی چون «کازابلانکا» در کلبه‌های کوچک استودیوها نوشته می‌شدند و هر نویسنده‌ای ایده‌ای تازه داشت. او می‌گوید همان‌جا بود که ریشه‌های نگاه متفاوت هنری برایش شکل گرفت: «در آن دوران، من هنوز بازیگر جوانی بودم و زیر قرارداد با استودیو، مجبور بودم هر سال چیز تازه‌ای یاد بگیرم. همین الزام به یادگیری، راز ماندگاری‌ من شد. تا وقتی که بتوانم چیزی بیاموزم، کار خواهم کرد. مگر اینکه واقعاً احمق شده باشم.»
کلینت ایستوود؛ اسطوره‌ای در مرز میان اسطوره و واقعیت
کلینت ایستوود، زاده‌ی 31 مه 1930 در سان‌فرانسیسکو، نه‌تنها یکی از چهره‌های ماندگار سینمای آمریکا، بلکه نمادی از خودساختگی، خلاقیت مداوم و وفاداری به اصالت هنری است. او فعالیت حرفه‌ای خود را از دهه 50 میلادی آغاز کرد، اما در دهه 60، با بازی در سه‌گانه مشهور سرجیو لئونه، «به خاطر یک مشت دلار»، «برای چند دلار بیشتر» و «خوب، بد، زشت» به شهرتی جهانی رسید و برای همیشه تصویر مرد تنها را در حافظه سینما حک کرد.

کلینت ایستوود در «خوب، بد، زشت»
ایستوود در دهه‌های بعد، به‌ویژه با خلق شخصیت «هری کثیف» در مجموعه فیلم‌های پلیسی، به یکی از مهم‌ترین چهره‌های سینمای تجاری و عامه‌پسند بدل شد، اما همزمان در پی اثبات توانایی‌هایش در ورای تصویر یک قهرمان بی‌کلام بود.
این خواسته، او را به سمت کارگردانی سوق داد؛ جایی که عمق نگاه، جسارت در روایت، و درک پیچیدگی‌های انسانی را به رخ کشید.
از آثار شاخص او در مقام کارگردان می‌توان به «نابخشوده» (1992)، «رودخانه میستیک» (2003)، «دختر میلیون دلاری» (2004) و «تک‌تیرانداز آمریکایی» (2014) اشاره کرد؛ آثاری که جوایز متعددی از جمله اسکار بهترین فیلم و کارگردانی را برای او به ارمغان آوردند.
ایستوود با بیش از 70 سال فعالیت در سینما، نمونه‌ای کم‌نظیر از هنرمندی‌ است که نه‌تنها تسلیم زمانه نشده، بلکه همواره کوشیده تا معنای اصالت، نوآوری و استقلال هنری را بازتعریف کند.
حضور او در 95 سالگی همچنان زنده، الهام‌بخش، و مهم است. در جهانی که سرشار از ناامیدی و تلخی است، هنرمندی که هم چنان در تلاش خلق آثاری ماندگار و متفاوت است و یادگیری دست نمی‌کشد سرشار از احساس خوب است. 
برای سینما، و برای هنرمندانی که از او آموخته‌اند این جمله از ایستوود: «تا زمانی که چیزی برای یاد گرفتن هست، زندگی ادامه دارد.»، آن هم در تولد 95 سالگی نمونه بارز امید به زندگی و روشن دیدن آینده است.