پیام خوزستان - فرادید / «صبحانه با زرافه‌ها» باحال و هوایی شبیه به آثار “ابزورد” ساخته شده است. آثاری که در سینمای ایران، عبدالرضا کاهانی یکی از شاخص‌ترین سازندگان آن بود و اغلب علاقه‌مندان به سینمای ایران، سینمای “ابزورد” را با نام او به‌خاطر می‌آورند.
چند دوست برای شرکت در مراسم ازدواج دوستشان به تالار عروسی می‌روند. اما زمانی که داماد را مجاب می‌کنند که در مراسم ازدواج از مواد توهم‌زا استفاده کند، اتفاقات مختلفی رخ می‌دهد.
کارگردان:
سروش صحت که سال‌ها به‌عنوان بازیگر و مجری و کارگردان تلویزیونی به فعالیت پرداخته و چهره‌ای شناخته شده برای اهالی فرهنگ به شمار می‌رود. صحت در سینما نیز پیش‌ازاین تجربه ساخت فیلم «جهان با من برقص» را در کارنامه ثبت کرده بود که مورد توجه علاقه‌مندان به سینما نیز قرار گرفته بود.

بازار
نقد فیلم «صبحانه با زرافه‌ها»:
«صبحانه با زرافه‌ها» باحال و هوایی شبیه به آثار “ابزورد” ساخته شده است. آثاری که در سینمای ایران، عبدالرضا کاهانی یکی از شاخص‌ترین سازندگان آن بود و اغلب علاقه‌مندان به سینمای ایران، سینمای “ابزورد” را با نام او به‌خاطر می‌آورند. در سینمای جهان نیز دهه‌هاست که برادران کوئن، امپراتور بی‌چون و چرای آثار ابزورد در سینما بوده‌اند که از «لبافسکی بزرگ» تا «درون لوین دیویس»، آثار مطرح و شاخصی را روانه سینما کرده‌اند.
در «صبحانه با زرافه‌ها» نیز خط داستانی از اهمیت چندانی برخوردار نیست و این شوخی‌های سرخوشانه فیلم است که می‌تواند جذابیت ایجاد کند. در این جا، به واسطه استفاده از مواد مخدر توهم‌زا توسط شخصیت‌ها، ما با انبوهی از شوخی‌های مختلف مواجه هستیم که برخلاف دیگر آثار کمدی سینمای ایران، روی پرده جواب داده‌اند و می‌توانند از مخاطب خنده بگیرند.
بخش زیادی از موفقیت اثر به جهت بازی قابل‌توجه بازیگران اصلی فیلم است که توانسته‌اند جنس شوخی‌های خاص به سبک ابزورد را به تصویر بکشند. فیلم مخصوصاً زمانی که شخصیت دکتر را به قصه اضافه می‌کند، وضعیت به‌مراتب بهتری پیدا کرده و شوخی‌های بامزه‌تری را مطرح می‌کند که به گسترش فضای وهم‌آلود و شخصیت‌های بی‌خیال فیلم، کمک شایانی کرده است.
البته فیلم ایراداتی هم دارد که بیشتر شامل یک‌سوم پایانی قصه است. جایی که به نظر می‌رسد قصه بیش از حد کِش آمده و شوخی‌ها نیز رنگ می‌بازند. شاید اگر یک‌سوم پایانی فیلم به همراه پایان‌بندی شبه‌فلسفی‌اش (که به نظر، یک وصله ناجور به فیلم است) را نادیده بگیریم، بتوانیم با اثر منسجم‌تری مواجه باشیم.
«صبحانه با زرافه‌ها» برای سروش صحت، تجربه موفقی از سینمای ابزورد به شمال می‌رود. البته که صحت سعی کرده مابین فضای سرخوشانه قصه‌اش، ارجاعاتی هم به کتاب و بینش‌های زندگی دهد که خوشبختانه آن‌چنان گُل درشت و پُر رنگ نیستند که کلیت قصه را تحت شعاع قرار دهد. در نهایت باید گفت که در میان انبوه کمدی‌های سینمای ایران که یکی از یکی نازل‌تر هستند، «صبحانه با زرافه‌ها» می‌تواند یک اثر متفاوت برای مخاطب ایرانی باشد؛ مخاطبی که سال‌هاست عادت کرده از کمدی، فقط نوع چرندش را بر پرده سینما ببیند!
منتقد: میثم کریمی